Kod:
Północne Podlasie RWeek002
Przebieg trasy: Tykocin — Goniądz— Supraśl — Kruszyniany — Siemianówka — Ploski — Suraż — Tykocin
Długość całkowita (około): 362 km
Dzień 0: Przyjazd, nocleg Tykocin
Dzień 1: Tykocin — Goniądz (około 58 km)
Dzień 2: Goniądz — Supraśl (około 71 km)
Dzień 3: Supraśl — Kruszyniany (około 53 km)
Dzień 4: Kruszyniany — Siemianówka (około 46 km)
Dzień 5: Siemianówka — Ploski (około 57 km)
Dzień 6: Ploski — Suraż (około 28 km)
Dzień 7: Suraż — Tykocin (około 49 km)
Data rozpoczęcia jest dowolna, zależy tylko od Państwa. Istnieje możliwość rozpoczęcia wyprawy w innym, wybranym punkcie. W razie pytań prosimy o kontakt.
Wyprawa zaczyna się w Tykocinie – zwanym “barokową perłą Podlasia”, uroczym i malowniczym miasteczku nad Narwią. Biegnie doliną Narwi aż do doliny Biebrzy, gdzie trasa wiedzie przez rozległe turzycowiska dolnego basenu, Carską Drogą w stronę Goniądza, a potem w dół, w stronę Puszczy Knyszyńskiej – aż do Kruszynian – nieformalnej stolicy polskich Tatarów. Dalej zaś, wzdłuż wschodniej granicy do zbiornika Siemianówka – największego sztucznego zbiornika na Podlasiu, położonego w północnej części Puszczy Białowieskiej. Kolejne dni – trasa przebiega wzdłuż Narwi, przez senne, malownicze prawosławne wsie położone na brzegach rzeki. Potem, dalej, cały czas wzdłuż biegu rzeki – aż ponownie kończy się w Tykocinie.
Niekiedy w miejscowościach bruk na krótkich odcinkach. W Puszczy możliwe drogi leśne, szutrowe. Nad Narwią bardzo rzadko krótkie odcinki piaszczyste. Fragmenty przebiegające pod drogach publicznych z niewielkim, lokalnym ruchem kołowym.
Przyjazd do Tykocina. Zakwaterowanie i nocleg
Tykocin – Goniądz: Trasa z Tykocina biegnie prawym lub lewym brzegiem rzeki Narew (do wyboru). Oba warianty podobne kilometrażowo. Potem trasa wiedzie przez Carską Drogę – trakt zbudowany na przełomie XIX i XX wieku , w celu połączenia rosyjskich twierdz w Osowcu z innymi decyzją cara Mikołaja II. Droga ta przecina Bagna Biebrzańskie, biegnie lewą stroną rzeki — ale dotarcie i zobaczenie Biebrzy z tego miejsca jest praktycznie niemożliwe — bagna ciągną się kilometrami. Droga jest łatwa, wyasfaltowana. Po drodze znajduje się kilka wież widokowych, jest drewniana kładka — pomost drewniany na Długiej Łuce — który umożliwia „wdarcie się suchą nogą” na bagna. Trasa kończy się w Goniądzu.
Goniądz: miasteczko z XIV wieku, z zabytkowymi kościołami Św. Agnieszki i kaplicą pw. Św Floriana. W Goniądzu znajduje się jeden z ładniejszych punktów widokowych na dolinę Biebrzy.
Goniądz – Supraśl: Zmiana krajobrazu i jazda z Goniądza do Supraśla. Trasa przebiega przez bardzo urozmaicony, rolniczy krajobraz wysoczyzny sokólskiej. Wiele urokliwych miejsc, pół poprzecinanych miedzami, zadrzewieniami, drobne dolinki rzeczek. Trasa bardzo urozmaicona i różnorodna.
Supraśl: miasteczko, siedziba dyrekcji Parku Krajobrazowego Puszczy Knyszyńskiej, Liceum Plastycznego imienia Artura Grottgera (mieści się w dawnym Pałacu Buchholtzów). W Supraślu znajduje się także Prawosławny monaster męski Zwiastowania Przenajświętszej Bogurodzicy Maryi i św. Apostoła Jana Teologa z 1497 roku. Na terenie monastyru znajduje się także muzeum ikon.
Supraśl – Kruszyniany: Trasa przecinająca południową część Puszczy Knyszyńskiej. Trasa prowadzi przez malownicze leśne drogi, wsie i małe osady leśne. Istnieje możliwość – przy pewnym szczęściu – spotkania zwierząt zamieszkujących Puszczę – może nawet rysia albo wilka. Nawierzchnia asfaltowa, ale momentami szutrowa na leśnych ścieżkach. W miejscowościach można się natknąć na bruk. Zakończenie trasy w Kruszynianach – stolicy polskich Tatarów.
Kruszyniany: wieś, założona prawdopodobnie w XVI wieku. W 1679 roku Jan III Sobieski nadał Tatarom Kruszyniany i leżące w pobliżu wsie Nietupa, Łużany jako podziękowanie za walkę Tatarów po stronie polskiej w wojnie z Turkami. Dzisiaj na terenie Kruszynian znajduje się drewniany Meczet z końca XVIII wieku (jeden z dwóch najstarszych w Polsce). W Kruszynianach znajduje się także mizar — cmentarz muzułmański z nagrobkami nawet z końca XVIII wieku. Oprócz wyznawców Islamu Kruszyniany zamieszkuje mniejszość prawosławna.
Kruszyniany – Siemianówka: Jazda na południe, wzdłuż wschodniej granicy Polski w stronę zbiornika Siemianówka największego, sztucznego zbiornik wodny na Podlasiu; jest to trzeci co do wielkości sztuczny zbiornik wodny na terenie Polski . Zbudowany w latach 1977—1990. Miał spełniać rolę zapasu wody dla Białegostoku. Obecnie to miejsce wypoczynku Podlasian i występowania wielu wielu gatunków ptaków, które korzystają z możliwości żerowania i lęgów na Zbiorniku i w jego okolicach.
Siemianówka: największy, sztuczny zbiornik wodny na Podlasiu; jest to trzeci co do wielkości sztuczny zbiornik wodny na terenie Polski . Zbudowany w latach 1977—1990. Miał spełniać rolę zapasu wody dla Białegostoku. Obecnie to miejsce wypoczynku Podlasian i występowania wielu gatunków ptaków, które korzystają z możliwości żerowania i lęgów na Zbiorniku i w jego okolicach.
Siemianówka – Ploski: Trasa na zachód, wzdłuż rzeki Narew. Trasa biegnie przez w większości prawosławne miejscowości malowniczo położone w dolinie rzeki. Oryginalna architektura drewniana, niebieskie cerkiewki ze złotymi, cebulastymi kopułami – wolno biegnące życie – Podlasie w swoim najlepszym wydaniu.mienia Artura Grottgera (mieści się w dawnym Pałacu Buchholtzów). W Supraślu znajduje się także Prawosławny monaster męski Zwiastowania Przenajświętszej Bogurodzicy Maryi i św. Apostoła Jana Teologa z 1497 roku. Na terenie monastyru znajduje się także muzeum ikon.
Ploski – Suraż: Najkrótszy odcinek – trasa biegnie brzegami Narwi. Krajobraz rolniczy, senny i spokojny. We wsiach drewniana architektura z zachowanymi czasami oryginalnymi zdobieniami w stylu białoruskim.
Suraż – Tykocin: Do Tykocina trasa wiedzie wzdłuż biegu Narwi, przez uroczy, bardzo malowniczy i najbardziej dziki fragment doliny rzecznej, przez Narwiański Park Narodowy. Na tym odcinku Narew tworzy mnóstwo zakoli, meandrów, starorzeczy, co powoduje, że dolina ma sporą powierzchnię i jest wykorzystywana przez licznie tam występujące gatunki ptaków wodno – błotnych. W Waniewie istnieje możliwość przedostania się na drugi brzeg rzeki specjalną kładką w poprzek doliny lub podziwiania krajobrazu z wieży obserwacyjnej.
